NUMBNESS

Her footsteps swiftly touch in the cold
As her hair goes gray and face turns old
Soft whispers behind her deafened ear
Trying in vain to tell her dear
She disappears in the foggy night
Before the morning stretches bright
The little lady on the stake
Of gloomy flakes by the cold lakes
The winds blew swiftly caressing her neck
She sank into numbness without a track
As nightingales sang her farewell song
She fought for the just and ended it wrong
O skies and earth join together in tears
For the one who missed her many years
O cold waters refuse to swallow her youth
She gave in too soon betrayed by the truth!


September 23-24, 2008

RESET YOUR MINDS! * RIPROGRAMONI MENDJET TUAJA!

“Te Kaqa”- vendi ku ndodhin mrekullitë!
Një iniciativë origjinale e bazuar në sinqeritet, e karakterizuar me kreativitet të dallueshëm dhe guxim, e motivuar nga dashuria e vërtetë dhe mirësia e pakusht, i preku zemrat e të gjithëve, si të atyre të pranishëm ashtu edhe të të tjerëve që për të mësuan me rrugë të tjera:
Kjo ishte e ekspozita ime e parë dhe personale me moton “Reset Your Minds!” (Riprogramoni mendjet tuaja!) për të cilën unë mësova e fundit, ndonëse “musketaret” rreth saj kanë investuar energjinë e tyre pozitive dhe javë të tëra të cilat i kanë ndarë prej kohës së tyre shumë të çmueshme.
Një “falemnderit vajza dhe ju miq që më nderuat në këtë mënyrë kaq mallëngjyese, origjinale e të bukur” është e zbehtë, madje qesharake.
Porosia e këtij gjesti e cila na tejkalon shumëfish si mua ashtu edhe ideatoret e realizuesit e kësaj ngjarjeje, punimet dhe vetë ekspozitën është ajo që duhet të ekstraktohet dhe të arrijë aty ku duhet, përtej nivelit të vetëdijës, në pavetëdijën dhe ndërgjegjen e secilit prej nesh.
Derisa shpërbëhesha nën presionin e një “trendi” që ende sot po e ç’trajtëson pa mëshirë shoqërinë tonë duke i ridefinuar vlerat dhe rrjedhimisht edhe ne si individë, e vendosur me kokëfortësi që të mos bie pre e tij, dhimbshëm u hodha në izolim.
Në këto vite jo të lehta, duke vazhduar të besoj se njerëzia ( dashuria, mirësia, sinqeriteti) nuk është shkulur përgjithmonë nga zemrat tona por se vetëm po e kalojmë një fazë megjepsjeje kolektive nga e liga, nisa t’i procesoj frustrimet e mia, ndjenjat e mia, dhimbjen dhe zhgënjimin tim në diçka që dëshiroja të jetë e bukur, në diçka që dëshiroja të prekë aty ku unë nuk mund të prek, të depërtojë aty ku unë nuk mund të depërtoj-në punimet e mia të realizuara me teknika të ndryshme të cilat me çdo gërrithje mbi fletë e përcjellin një të tillë nga zemra ime; me çdo nuancë përçojnë tutje dicka nga mëlmesat e vetëdijshme e të pavetëdijshme të cilat e kornizojnë atë që unë jam për vehten dhe të tjerët.
Në faza të ndryshme produktet e procesimit të brendshëm të krejt asaj që më preokuponte i ndava me njerëz të ndryshëm, jo gjithmonë të duhur por thelbi i krijimit të diçkafit është që ta ndash me të tjerë dhe rrjedhimisht kufizimet, paragjykimet apo paranoja në këtë aspekt janë kundërthënëse me qëllimin.
Gabova shumë herë por këmbëngulja që të vazhdoj të besoj, të ndaj dhe të mos lejoj që një përvojë e keqe të ma pamundësoj takimin me të mirën nuk mbeti pa u shpërblyer.
Teuta, Jeta dhe Gresa , në faza të ndryshme hynë në jetën time për të mbetur pjesë e imja përgjithmonë.
Unë me të gjitha të mirat e të këqiat dhe çdo gjë që përfaqësoj, për herë të parë në jetë jam kuptuar prej tyre me një intuitë dhe sensibilitet përtej njerëzores, drejt atij kozmik.
Në çdo sekond kur unë e kam ndarë me to çdo atom të gjendjes sime ai është kapur prej tyre me zhdërvjelltësi mendore e shpirtërore dhe është evidentuar për t’u futur në përdorim në realizimin e formulës terapeutike e cila shpërtheu me sukses të plotë shërues për mua dhe vetëdijësues për të gjithë në ditën e 3të të muajit Shtator në ora 19:00.
Ekspozita për opinionin ka qenë befasi e këndshme simpatike dhe risi kurse për mua një rikthim në jetë dhe vulosje e qenies sime përgjithmonë me vendosmërinë që ta zgjoj nga gjumi makinerinë për kanalizmin kreativ të dhimbjes në vend se ta lë të më mbytë.
Prandaj nuk mund ta theksoj sa duhet, këtë mbrëmje ndodhi shumëçka më tepër se thjeshtë një ekspozitë befasi për shoqen:

-Me një boomerang efekt, mua më bëri që ta Riprogramoj mendjen time! Po juve?

Për herë të parë dikush mori guximin që t’i thotë mjaft shprehisë dhe pasivitetit i cili vihet në lëvizje nga frika dhe dyshimi në të mundshmen;

Disa të reja të cilat unë simbolikisht po i quaj “musketaret” e të sotmes sepse tek ky definicion për to erdha spontanisht në çastet e para pasiqë sekreti u zbulua, të mbështetura në forcat e veta, me shumë dashuri, sakrifica e vetëmohim, me shumë vullnet e dëshira të çiltëra për të ndarë mirësi pa menduar përfitim, dëshmuan se mrekullitë megjithate ndodhin.

Cila ishte mrekullia?

Sigurisht se ajo nuk mund të përcaktohet thjeshtë vetëm is nxjerrja nga anonimiteti i dikujt që përmes vizatimeve i ka procesuar përjetimet subjektive të asaj që mund të etiketohet si ”trendy ç’menduria e përgjithshme” dhe devalvimi i sistemit të vlerave në çdo lëmi sidomos në dekadën e fundit-në diçka të bukur, me depërtueshmëri absolute drejt zemrave që janë të hapura për ndryshim.

-Kjo mrekulli në fakt është pikërisht rikonfirmimi i vërtetësisë së definicionit të mëhershëm të vlerave, atij që “Kosovarët modernë” e kanë deponuar si “démodé” dhe i cili më së bukuri dhe esencialisht i kap vetitë, tiparet, parimet të cilat e bëjnë njeriun –njeri;

-Kjo mrekulli është riaktualizimi i rëndësisë për ta dashur njëri tjetrin, për të qenë të sinqertë me njëri tjetrin, për të guxuar të besojmë në njëri tjetrin dhe në mirësinë e secilit prej nesh-të cilën parimisht e kemi në start por dikush i mbetet besnik e dikush e modifikon duke menduar se më shumë i leverdisë kalimi në anën tjetër;

-Kjo mrekulli është rikonfirmimi i pafundësisë së mundësive dhe i realizueshmërisë së(në dukje) të pamundshmes nëse besohet dhe nëse jemi të gatshëm që me iniciativat tona qëllim-mira, humanitare, ta tejkalojmë vetëvehten dhe interesin personal;

-Kjo mrekulli është dëshmia e cila u lexua qartë në fytyrat e të gjithëve që morën pjesë në të apo mësuan për të dhe që u dëgjua qartë në komentet e bëra rreth saj: Përfitimi më i madh dhe i pamatshëm është ndarja e mirësisë me të tjerët, dhurimi i pakusht i buzëqeshjeve dhe energjisë pozitive gjë që mbjell fryte të mbara për të ardhmen.

-Kjo mrekulli është jo më pak se të shpëtuarit e një jete, jetës sime, në çastet më kritike kur pas zhgënjimeve të njëpasnjëshme dyshoja se në mua ka forcë për të vijuar tutje;

-Kjo mrekulli janë shoqet e mia, janë të gjithë ata që sipas mundësive të veta i përcollën ato drejt realizimit të idesë me të gjitha specifikat e veta dhe i inspiruan shumë të tjerë me riakutalizimin e thënies musketareske:

“Një për të gjithë-të gjithë për njërin”

Integral i kësaj mrekullie jemi secili prej nesh vetëm po të kemi zemër e të mos kemi frikë që edhe atëherë kur na duket se po humbim shumë e nuk përfitojmë asgjë, të gravitojmë rreth parimeve të dikurshme kur të qënit zemërgjerë, bëmirës, të ndershëm, të guximshëm në dashuri dhe të sinqertë në çdo moment, ishin kode të arta, të shenjta dhe të panegociueshme me ri-validizimin e të cilave mund të hapet porta e mirëqenies, paqes lumturisë dhe harmonisë sociale (e jo vetëm kaq) në tërë globin.

Pra, më 3 Shtator 2008 me në ngjarje modeste dhe magjike në orën 19:00 u dha definicioni perspektiv i së ardhmës:

Riprogramoni mendjet tuaja!

Sepse,

"Sponsor i artë i një mrekullie mes njerëzish është e mira e ndarë pa interes".
Kur njerëzorja komercializohet rezultati është: A la franga me tanus!


(“Musketaret” e të sotmes që na e dhanë shembullin konkret për ruajtjen e vlerave të shenjta njerëzore: Teuta Marteti (Parthos); Ajete Kërçeli(Aramis) dhe Gresa Besimi (d’Artagnan). Athosi mbeti i mrekulluar!)